Ali Emre sözlerine; bazı kesimlerin son dönemlerde muhafazakar iktidarla beraber, akla ve bilime verilen önemin azaldığına, mistisizm ve dine yönelişin arttığına dair eleştiriler yaptıklarını fakat biz “umut sosyolojisi” derken İslam’ın özünde, inancın merkezinde bulunan bir olguyu anladığımızı ve bunun hayata her zaman pozitif bir katkı sunduğunu vurgulayarak başladı.

Umut etmenin/umutla yaşamanın bir Müslüman vasfı olduğunu, vahiye inanan, vahiy ile hayatını pratize etmeye çalışan bir insanın ye’se düşmemesi gerektiğini, umutsuzluğa kapılıp gitmenin bir Müslümana haram olduğunu ve bir Müslümanın ağır işkenceler altında olsa, ağır sıkıntılar da çekse dahi Allah’tan umudunu kesmemesi gerektiğini ifade etti.

“Umut”tan söz ederken azmi, kararlılığı, bilgeliği, çalışmayı bir kenara bırakacağımız anlamına gelmediğini de belirten Ali Emre, daha sonra “Umut” konusu bağlamında “Ahiret” konusuna değindi. İmtihanların giderek zorlaştığı günümüzde özellikle gençlere seslenerek, hayatı ahiret bilinci çerçevesinde yaşamanın hem hayatı daha anlamlı ve daha çekilir kılacağını hem de bu bilinçle beraber bilgeliğimizin, cesaretimizin, cömertliğimizin vs. artacağının altını çizdi.

Yaşadığı hidayet sürecinden örnekler vererek, geçmişten bu güne değişen şartlar, insan profilleri, kalitenin azalması konularına değindi.  Ayrıca sahabe ve bazı İslami şahsiyetlerden örnekler vererek İslam’la tanıştıktan sonra hayatlarında nasıl değişimler meydana geldiğini, “Umudun Sosyolojisinin” İslam tarihinde nasıl inşa edildiğini ve bu örneklikler bağlamında Müslüman vizyonunun nasıl olması gerektiğine dair açıklamalarda bulundu.

Son olarak; “ye’se düşmeyeceğiz, güzel işlerin arısı olmaya devam edeceğiz, güzel işlerin arısı olan insanlara yardım edeceğiz, Müslümanlarla bir arada olacağız.” diyerek sözlerini tamamladı.