Türklerden oluşan bir Türkiye projesi hayata geçirilmeye çalışıldığını ve 1924 anayasasının Türkiye halkını "Türk" olarak tanımladığını hatırlatarak konuşmasına başlayan Lokman Örskaya, bu tez için hükümetinin çeşitli plan ve projeler geliştirdiğini, bu politikaların uygulanış ve hayata geçiriliş biçimi incelendiğinde tamamen bir değişimin amaçlandığı belirtti.

Fırat'ın batısındaki bölümlerde dağınık biçimde yerleştirilmiş olan Kürtlerin Kürtçe konuşmalarının tamamen yasaklandığını ve kız okullarına önem verilerek Türkçe konuşmaları sağlanmaya çalışıldığına değinen Örskaya, plana göre sivil ve askeri mahkemelerde yerli hakim bulundurulmadığını, idarenin her şubesinde hükümet nüfuzunu güçlendirmek için Kürt memur çalıştırılmadığını, okullarda, belediyelerde, devlet dairelerinde, çarşı ve pazarlarda Türkçe'den başka dil kullananların cezalandırıldığını söyledi.

Azınlıkla ilgili iskân politikalarından bahsederek konuşmasına devam eden Örskaya, Türkçe'den başka dil konuşan Müslüman vatandaşların iskânı içinde esaslı adımlar atmak için 1934 tarihinde 2510 sayılı İskan Kanunu ile yapıldığını belirtti.

Bu kanun ile Türkiye'de Türk kültürüne bağlılık dolayısıyla nüfus oturuş ve yayılışını tanzim etmek tasarlamış ve bu hedefe varabilmek için, hükümete birçok imkânının verildiğini belirten Örskaya, bu kanuna göre hükümet memleketi muhtelif bölgelere ayırarak buralara toplu Türk muhacirler iskân etmek, buralardan dilediği kimseleri dilediği yerlere nakletmek ve hatta büyük kitleleri oturdukları yerlerden kaldırarak başka yerlerde iskân eylemek, fertleri, sülaleleri icabında hudut dışına çıkarmak gibi bir çok hakka sahip olduğunu söyledi.

Konu ile ilgili sinevizyon gösteriminin de yapıldığı program, soru cevap bölümünü ve karşılıklı görüş alış verişlerinden sonra sona erdi.