"Ben cinleri ve insanları, ancak bana kulluk etsinler diye yarattım." (Zariyat-56)

''Yalnız sana ibadet eder yalnız senden yardım dileriz.''(Fatiha-4)

De ki: "Şüphesiz benim namazım, ibadetlerim, dirimim ve ölümüm alemlerin Rabbi olan Allah'ındır."(Enam-162)

İbâdet kelimesi, "abede" fiilinin masdarı olup "itaat etmek, boyun eğmek, tevâzu göstermek, bağlanmak ve hizmet etmek" anlamlarına gelir. İbâdet kelimesinin türediği "abd" kökü, şu anlamlara gelir:

1) Hürün karşıtı olan köle,

2) Boyun eğmek ve itaat etmek,

3) Kulluk etmek, ilâh tanımak, tapmak,

4) Bir şeye bağlanıp, ondan ayrılmamak.

Bu açıklamalardan da anlaşılacağı üzere ibâdet kelimesinin ifade ettiği esas manalar; "kişinin yüksek ve üstün birine karşı baş eğmesi, itaat etmesi, kendi hürriyetinden ferâgat ederek onun karşısında her türlü isyanı terk etmesi, tam bir bağlılıkla ona boyun eğmesidir."

İşte bu durum, kulluk ve itaattir. İbâdet, itaat etmenin bir çeşididir. Bu itaata layık olan da, hiç şüphesiz gerçek ma'bud olan Allah'tır.

İbadetin kelime anlamı itaat etmek, boyun eğmek, tapmak, kulluk etmek, acziyetini kabul etmek demektir. İbadet niyete bağlı olarak yapılmasında sevap olan, Cenab-ı Hakka yakınlık ifade eden ve özel bir şekilde yapılan taat ve fiillerden ibarettir. Bu, bizi yoktan var eden, bize sayısız nimetler bahşeden Yüce Allah'ı ta'zîm (ululamak, yüceltmek) amacı güden bir kulluk görevidir. İbadet, kendini kul olarak kabul eden insanın Rabbine karşı teslim oluşu ve Rabbine itaat edişidir. İbadet, Yüce Yaratıcı karşısında kişinin benliğinin derinliğinden gelen bir saygı ile boyun eğmesidir. İbadet, Allah'a karşı duyulan saygı ve azamet duygularının en yücesidir. Kul bu duyguyu, Allah'ın emirlerine uyarak, yasaklarından kaçınarak yerine getirir.

Allah'ın razı olduğu bütün ameller ibadet kapsamına girer. Bir diğer deyişle salih (doğru ve güzel) kabul edilen bütün amellerin yapılması ibadettir. Çünkü Allah, insanlardan güzel davranışlar ve kendi hükümlerine itaat istemektedir. Yani Allah'a itaat manası taşıyan her hareket ibadettir.

Kur'ânî bir terim olarak ibâdetin genel anlamdaki tanımı şudur: "Yapılması sevap olan, Allah'a yakınlık ifade eden, yalnız O'nun emirlerini yerine getirmiş olmak ve rızâsını kazanmak niyetiyle yapılan, her türlü harekete ibâdet denir."

Rabbimiz, "İnsanları ve cinleri yalnız bana ibadet (kulluk) etsinler diye yarattım" ayetiyle, yaratılış gayemizin "sadece kendisine ibadet (kulluk)" olduğunu açıkça ifade etmiştir. Bu ayetin hükmü, insanların ve cinlerin bütün hayat alanlarında, Allah'tan başkasına tapmamalarını, itaat etmemelerini, sadece Allah'ın karşısında boyun eğmelerini, sadece Allah'ın emirlerine itaat etmelerini, ancak O'ndan korkup sakınmalarını, sadece Allah'ın dininin hükümlerine, ölçülerine ve kurallarına uymalarını, O'nun dışında hiç kimseden yardım ummamalarını ve hiç kimsenin önünde dua etmek için el açıp yalvarmamalarını kapsamaktadır.

İbadet kavramı ve anlayışı diğer bir çok Kur'an'i kavram gibi bugün eksik anlaşılmaktadır. Allah'a ibadet; sadece namaz, oruç, hac gibi bazı ibadetlerle sınırlı değildir. Hayatın tüm alanlarında vahye göre yaşamak ibadettir."

Seminer programı, soru-cevap bölümünden ve dinleyicilerin katkılarının ardından sona erdi.